Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

«Vangelis Collection»



«Vangelis Collection»
Τον είδα να με πλησιάζει από μακριά και σκιάχτηκα. Αν δεν είχε αραδιασμένα στα χέρια του μια στοίβα σιντί, κι αν δεν ήταν ζωσμένος με γιου-ες-μπι, σα φυσεκλίκια τυλιγμένα  γύρω απ’ την ευμεγέθους εμβαδού περιφέρειά του, θα έπαιζα «πάμε στοίχημα»  στο πρώτο πρακτορείο που θα συναντούσα,  ότι είναι Αυτός. Αλλιώς,  θα με χλεύαζε  ισοβίως ο τύπος της γνωστής διαφήμισης: «Τό βλεπες!!! – Τόπαιξες;;;».
Με πλησίασε σε απόσταση χαριστικής βολής, και μου έχωσε στη μούρη ένα σιντί. «Μόλις κυκλοφόρησε!Mε δέκα ευρωπουλάκια μαντάμ. Ευκαιρία σας
λέω!  Δεν έχει μπει ακόμα, ούτε στο ράφι του Μετρόπολις!!! Vangelis Collection..»
-        Βαγγέλης;… Ποιος Βαγγέλης;… Ο Γερμανός;
-        Ο υπουργός!
-        O Γερμανός υπουργός ;
-        Mε κουράζετε μαντάμ! Δεν σας θυμίζει τίποτα το πρόσωπό μου; To … τούτο μου;
-        Αμυδρά…
-        Eίμαι ο υπουργός οικονομικών και κάνω πρόμο στο νέο μου σιντί.  Αν το παραγγείλετε τώρα, θα πάρετε επιπλέον ένα πιεσόμετρο τσέπης, ένα υπέρδιπλο κουβερλί από εκατό τοις εκατό εκλεκτό μπαμπάκι και  το ολοκαίνουργιο σινγκλ-μιξ:  «Ο προϋπολογισμός χτυπάει πάντα δυο φορές».
-        Έντεχνο λαΪκό;
-        O προϋπολογισμός του 2012 είναι μαντάμ!
-        Ελληνικό χιπ-χοπ;
-        Ακυκλοφόρητο σας λέω! Μυρίζει στούντιο ακόμα!
-        Αν είναι ορχηστρικό,  ξεχάστε το!  Δεν είμαι φαν του είδους.
-        Μα δεν παρακολουθείτε τηλεόραση;
-        Δεν έχω ρεύμα καρδιά μου!
-        Διακοπή;
-        Διαζύγιο. Αποφασίσαμε ότι δεν μπορούμε να ζούμε πια μαζί και κόψαμε οριστικά τη σχέση μας.
-        Μα πώς έγινε αυτό; Κάτι θα του κάνατε κι εσείς! Κάποια αφορμή θα του δώσατε!
-        Είχε παράλογες απαιτήσεις. Τα τελευταία χρόνια μου ζήταγε όλο και περισσότερα. Το έντυνα, το στόλιζα, του τάιζα όλους όσους έχει σπιτώσει, αλλά αυτό ήταν μονίμως ανικανοποίητο.
-        Μα γιατί δεν μου στείλατε ένα γραμματάκι;  Ένα μέηλ έστω… Προχτές σταμάτησα τη διακοπή ρεύματος,  σε μια μάνα με δεκαέξι παιδιά.
-        Αδύνατον!  Δεν προλαβαίνω να γεννήσω άλλες  δεκατέσσερις φορές στο πολύ άμεσο μέλλον.
-        Κι όμως… θα μπορούσα να σκύψω πάνω απ’ το πρόβλημά σας!
-        Με το μπαρντόν κιόλας… υπουργός άνθρωπος…  αλλά με τέτοια περιφέρεια, και να σκύψετε, αδύνατον  να το δείτε το πρόβλημά μου!
-        Είστε ανάλγητη, ανάγωγη και  επαμφοτερίζουσα!…  Και επιτέλους,  θα μπορούσατε να απευθυνθείτε σε κάποιον τρίτο!  Δεν έχετε κάποιον υπόψη σας;
-        Μόνο τον Αη Βασίλη! Αλλά κι αυτός τον ίδιο σωματότυπο έχει…
-        Είστε συναισθηματικά και διανοητικά καθηλωμένη μαντάμ!  Μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο, ημέρα Τρίτη, εκεί γύρω στις πέντε το απόγευμα, θα  έχουν αποκατασταθεί κι  οι πιο κραυγαλέες αδικίες.
-        Η δική μου αδικία έχει πάθει λαρυγγίτιδα απ’ τις πολλές κραυγές. Εν τούτοις, παραμένει ακόμα μη αποκαταστημένη.
-         Θα κάνετε υπομονή!!! All together we can!  Η παρούσα κατάσταση,  απαιτεί θυσίες.
-        Η παρούσα κατάσταση, απαιτεί μπαλαντέζα και γρήγορα, γιατί μας βλέπω να ξεχειμωνιάζουμε με τo σπερματσέτο  και τη χλαίνη του παππού απ’ το αλβανικό μέτωπο.
-        Σας υπενθυμίζω μαντάμ,  ότι δεν πράξατε το θεμελιώδες εθνικό σας καθήκον! Δεν αποδώσατε ως οφείλατε, το ειδικό τέλος ακίνητης περιουσίας!
-        Ειδικά και ειλικρινά,  αυτό το τέλος στάθηκε αδύνατον να το αποδώσω. Ο μισθός μου αποδήμησε εις Κύριον , πολύ πριν μας αποδώσετε εσείς το ειδικό τέλος. Του κάναμε την κηδεία, το μνημόσυνο και να’μαστε καλά να τον θυμόμαστε…
-        Τι μου λέτε!!! Με συγκινήσατε βαθύτατα. Σας αφιερώνω το πρώτο  κομμάτι αυτής της δουλειάς.  Έχει τίτλο «Η μπαλάντα του νεκρού μισθού»…
-        Με σκλαβώνετε! Δεν ήταν ανάγκη!
-        Υποχρέωσή μου, τι λέτε!  Να  αμβλύνω στο ελάχιστο δυνατόν την αδικία στην οποία ακροβατείτε και να δημιουργήσω ένα ανάχωμα στην πίεση που υποβάλλεστε … Ακούστε και τα υπόλοιπα κομμάτια. Βασικά… κρατείστε το, δεν θέλω χρήματα. Όταν ευκολυνθείτε, μου τα στέλνετε στο γραφείο μου. Ως το τέλος της εβδομάδας  αν γίνεται, θα με υποχρεώνατε!  Θα σας γράψω και μια αφιέρωση στο εξώφυλλο, για να θυμάστε αυτή την απροσδόκητη, αλλά ευχάριστη συνάντησή μας.
Πού να το πω και ποιος να με πιστέψει;  Ο υπουργός απομακρύνθηκε βουστροφηδόν, αφού μου παράχωσε στα χέρια ένα σιντί  . Κι εγώ στη μέση ενός δρόμου,  με κομμένο το ρεύμα, το μισθό και το ηθικό, να χαζεύω τους τίτλους των τραγουδιών του:
Tριλογία:  ¨Aπολογισμός – Ισολογισμός – Προϋπολογισμός¨
(κύκλος α’)
“Λουκά είσαι σπίτι;;;”
“Το μερτικό μου απ’ τη δεή”
“Πάρε ότι  θέλεις Σαρκοζί”
“Ο μισθωτός πεθαίνει στον αέρα”
“Αχ κυρ Αντώνη πως σ’ αγαπάμε!”
“Ε ντε λα μαγκέ ντε ΔουΝουΤου”

(κύκλος  β’)
“Φορολογώ κι οπλοφορώ”
“Live στη βουλή” *  [συμμετέχουν οι “Βοηθητικές Ρόδες», Αντώνης:  φωνητικά, κόντρα φαγκότο, νταούλι & Γιώργος: τρίγωνο, πίκολο & μπάσο κλαρίνο]
“O λαός χαράτσι θέλει”
“Την τράτα λέν’ Ανγκέλα/τη σκούνα Βαγγελή”
“Η μπαλάντα των φορολογήσεων & των επιτηρήσεων”
Άδικον Εστί”
“Εφτά θανάσιμες εισφορές”
ΠΗΓΗ: koutipandoras.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: