Με δυο λόγια:
Με μια παράνομη γνωμοδότηση του Δημάρχου Αριστοτέλη Χρήστου Πάχτα και μια επίσης παράνομη απόφαση του Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης κ. Σιώκου, 3.600 στρέμματα του δάσους του Κακάβου αφαιρέθηκαν από το καθεστώς “προστασίας δάσους” και οριστηκαν ως “Περιοχή βιομηχανιών-βιοτεχνιών συναφών με τη μεταλλευτική δραστηριότητα στις Σκουριές”.
Ο νόμος ορίζει ότι τα 3.600 στρέμματα του δάσους που θα χαθούν για να γίνει το μεταλλείο πρέπει να αναπληρωθούν από μια άλλη περιοχή προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος σε γειτονική περιοχή. Με την απόφαση του κ. Σιώκου ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ένα ανύπαρκτο “Καταφύγιο Άγριας Ζωής” (ΚΑΖ) στην παραθαλάσσια περιοχή των Πυργαδικίων και “απαγορεύεται η υπαγωγή της
έκτασης του σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό”. Όμως εντός της έκτασης του υποτιθέμενου ΚΑΖ εμπίπτει η εγκεκριμένη, με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του πρώην Δήμου Παναγίας, επέκταση Β’ Κατοικίας του οικισμού των Πυργαδικίων η οποία έτσι ακυρώνεται. Η απόφαση αυτή δεν είναι καταστροφική μόνο για τα Πυργαδίκια αλλά έχει αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις για την ευρύτερη περιοχή στις οποίες θα αναφερθούμε επιγραμματικά.
Για την ακύρωση της απόφασης του κ. Σιώκου έχει κατατεθεί εμπρόθεσμα προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας από τη Μείζονα Αντιπολίτευση του Δήμου Αριστοτέλη, με επικεφαλής τον κ. Βλαχόπουλου.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ τους κυρίους Πάχτα και Σιώκο για συμπαιγνία υπέρ της μεταλλευτικής εταιρείας και εναντίον του τόπου μας – και στη συνέχεια θα σας παρουσιάσουμε το χρονικό των παράνομων ενεργειών τους και όλα τα επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν την αλήθεια των λεγομένων μας.
Ο ΚΑΚΑΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ ΤΟΥ
Με την ΚΥΑ 201745/26-7-2011 εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι της επένδυσης της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ σε έκταση 317.000 στρεμμάτων του Δήμου Αριστοτέλη, Δήμαρχος του οποίου είναι ο Χρήστος Πάχτας. Το πρόγραμμα χρυσού-χαλκού “Σκουριές” αναπτύσσεται σε δάσος του όρους Κάκαβος του πρώην Δήμου Παναγίας.
Η πραγματοποίηση όμως της επένδυσης γενικώς και του “προγράμματος Σκουριές” ειδικώς κολλούσε στο ότι στο γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) Παναγίας (ΦΕΚ 420 ΑΑΠ/13-9-2007) δεν προβλεπόταν περιοχή μεταλλειοκτησίας και μεταλλευτικών/μεταλλουργικών δραστηριοτήτων. Η περιοχή των Σκουριών χαρακτηρίζεται στο ΓΠΣ “περιοχή προστασίας δάσους”.
Το θεσμικό αυτό εμπόδιο στη υλοποίηση της επένδυσης διαπίστωσε η ΔΙ.ΠΕ.ΧΩ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης στις 27 Ιουλίου 2011και με έγγραφό της προς το Δήμο Αριστοτέλη ζήτησε τη γνωμοδότησή του “για την εναρμόνιση του ΓΠΣ με τον υπερκείμενο σχεδιασμό”. Η “εναρμόνιση” αυτή σημαίνει απλά την κατάργηση της “περιοχής προστασίας δάσους και δασικών εκτάσεων” και τη χωροθέτηση αντί για αυτά “Περιοχής Μεταλλευτικής-Εξορυκτικής Δραστηριότητας και Βιομηχανιών-Βιοτεχνιών συναφών προς αυτήν”.
Την αμέσως επόμενη μέρα, 28 Ιουλίου, ο Δήμαρχος Πάχτας, υποκαθιστώντας παράνομα το Δημοτικό Συμβούλιο, γνωμοδότησε ως “Δήμος Αριστοτέλη” θετικά για την εφαρμογή του “υπερκείμενου χωροταξικού σχεδιασμού”! Περισσότερα εδώ.
Την παράνομη γνωμοδότηση του κ. Πάχτα έκανε δεκτή ο Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ. Σιώκος που του “διέφυγε” το ότι δεν υπήρχε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την άρση της προστασίας του δάσους των Σκουριών.
Στο ΦΕΚ 227 ΑΑΠ/5-9-2011 δημοσιεύθηκε η απόφαση του κ. Σιώκου με την οποία επέρχονται στο ΓΠΣ του πρώην Δήμου Παναγίας η εξής “προσαρμογές”:
1. ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΔΑΣΟΣ, ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ!
α. Περιοχή Μεταλλευτικού-Εξορυκτικού Ενδιαφέροντος (ΠΜΕΕ)
Η ΠΜΕΕ αποτελεί την ευρύτερη περιοχή Οριστικών Μεταλλευτικών Παραχωρήσεων, όπως αυτές ορίζονται και ισχύουν (90.000 στρέμματα από τα συνολικά 190.000 στρέμματα του πρώην Δήμου Παναγίας) και οι εκτάσεις γης για τις οποίες έχει υποβληθεί αίτηση (άλλες 5.000 στρέμματα στην περιοχή Γοματίου)….
Η περιοχή των μεταλλευτικών παραχωρήσεων αποτελεί ζώνη αναζήτησης θέσης οργανωμένου υποδοχέα για τις βιομηχανίες-βιοτεχνίες συναφείς με τη μεταλλευτική δραστηριότητα και την εκμετάλλευση των παραπροϊόντων της, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο κεφ. Δ’ αρ.6 του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τη Βιομηχανία….
β. Γίνεται προσθήκη στο Χάρτη Π2 (του ΓΠΣ Παναγίας) διαγράμμισης στη θέση “Σκουριές” με την οποία απεικονίζεται η ευρύτερη περιοχή μεταλλευτικού ενδιαφέροντος “Σκουριές” (έκτασης 3.600 στρεμμάτων) καθώς και του ορίου της περιοχής μεταλλευτικού-εξορυκτικού ενδιαφέροντος.
2. ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΠΥΡΓΑΔΙΚΙΩΝ
Η προσθήκη της μεταλλευτικής-βιομηχανικής περιοχής δεν είναι η μόνη “προσαρμογή” που έκανε ο κ. Σιώκος στο ΓΠΣ του πρώην Δήμου Παναγίας. Με το ΓΠΣ Παναγίας είχε θεσμοθετηθεί επίσης η επέκταση του οικισμού Πυργαδικίων, σημερινής έκτασης 316 στρεμμάτων, κατά 793 στρέμματα για περιοχή Β’ Κατοικίας. Η διάταξη αυτή είχε στόχο τη ρυμοτομική οργάνωση της ακτής “Κάμπος” της περιοχής Πυργαδικίων, με πολεοδόμηση της περιοχής στην οποία σήμερα επικρατεί η παράνομη παράγκα, τα τσαντήρια, τα τροχόσπιτα, οι ευκαιριακές ταβέρνες και η άναρχη κατάληψη από εκατοντάδες οχήματα το καλοκαίρι.
Με την απόφαση του κ. Σιώκου ορίζονται τα εξης για την περιοχή αυτή:
Για την περιοχή Καταφυγίου Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) ΦΕΚ 907 τ.Β’/14-10-97, όπως αυτό απεικονίζεται στο χάρτη Π2, ισύουν οι όροι και περιορισμοί του εδαφίου 4.3 της παρ. 4 του άρθρου 5 του Ν. 3937/2011 (ΦΕΚ 60 τ.Α’/31-3-2011) για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται η υπαγωγή της έκτασης του καταφυγίου σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό. Για το λόγο αυτό είναι επιβεβλημένη η προσαρμογή του σχεδιασμού για τη χωροθέτηση της Β’ Κατοικίας στα Πυργαδίκια.
Η “προσαρμογή” αυτή ακυρώνει την εγκεκριμένη επέκταση των Πυργαδικίων, ανακαλύπτοντας την ύπαρξη “Καταφυγίου Άγριας Ζωής” στα Πυργαδίκια!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΥΡΓΑΔΙΚΙΑ;;;
Το 1997, με απόφαση του Διευθυντή Δασών Χαλκιδικής (ΦΕΚ 907 Β’/1997) καθορίστηκε “περιοχή μόνιμης απαγόρευσης θήρας σε έκταση 6.250 στρεμμάτων στην ευρύτερη περιοχή Πυργαδικίων”, η οποία απεικονίζεται στο χάρτη της περιοχής που παραθέτουμε. Στην “περιοχή απαγόρευσης θήρας” του 1997 περιλαμβάνεται συνολικά η τωρινή επέκταση Β’ Κατοικίας των 793 στρεμμάτων του οικισμού Πυργαδικίων, καθώς επίσης το σύνολο του οικισμού των Δημοσίων Υπαλλήλων και μεγάλο τμήμα της “Περιοχής Οργάνωσης Τουρισμού και Αναψυχής” στον οικισμό Αγίου Ιωάννη Πυργαδικίων, που επίσης περιλαμβάνονται στο ΓΠΣ Παναγίας.
Με το Νόμο 2637/98 (ΦΕΚ 200 Α’/27.08.1998) μετονομάστηκαν όλα τα καταφύγια θηραμάτων σε Καταφύγια Άγριας Ζωής (ΚΑΖ), τα οποία απαγορεύεται να ενταχθούν σε ρυμοτομικό ή πολεοδομικό σχεδιασμό. Με το άρθρο 57 παρ. 5 του ίδιου νόμου, εξουσιοδοτούνται οι Γ.Γ. των Περιφερειών με αποφάσεις τους που δημοσιεύονται σε ΦΕΚ, να ιδρύσουν ΚΑΖ.
Όμως με την Απόφαση 5273/8-6-2001 (ΦΕΚ 864 Β’/6 Ιουλίου 2001) του Γ.Γ. Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας “καταργείται το Καταφύγιο Άγριας Ζωής με την επωνυμία Καταφύγιο Πυργαδικίων έκτασης 6.250 στρεμάτων διότι δεν είναι απαραίτητο για την αναπαραγωγή και διάσωση των ειδών της άγριας πανίδας”.
Έτσι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΝΟΜΙΜΑ στο ΓΠΣ Παναγίας που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 420 ΑΑΠ/13-9-2007 προβλέπεται η επέκταση της περιοχής Β’ Κατοικίας του οικισμού Πυργαδικίων.
Με την Απόφαση 2950/12.07.2011 του Δασάρχη Αρναίας “απαγορεύεται για πέντε χρόνια η θήρα σε περιοχή 6.250 στρεμμάτων των Πυργαδικίων”. Η απαγόρευση αυτή είναι μια συνηθισμένη “απαγόρευση θήρας” και επ’ουδενί συνιστά ίδρυση ΚΑΖ από τον αναρμόδιο γι’αυτό Δασάρχη. Η απόφαση αυτή, όπως προβλέπει ο Νόμος, εγκρίθηκε στις 1-9-2011 από τον Γ.Γ. Διευρυμένης Διοίκησης κ. Ευθύμιο Σιώκο ως έχει, δηλαδή ως “απαγόρευση θήρας για πέντε χρόνια” και τίποτε άλλο.
Με την απόφαση περί “προσαρμογής” του ΓΠΣ Παναγίας του του κ. Σιώκου (ΦΕΚ 227 ΑΑΠ/5-9-2011) εμφανίζονται 3.600 στρέμματα από τα 6.250 στρέμματα της περιοχής “απαγόρευσης θήρας” που καθόρισε ο Δασάρχης Αρναίας ως “Καταφύγιο Άγριας Ζωής” (ΚΑΖ), για το οποίο “απαγορεύεται η υπαγωγή της έκτασης του καταφυγίου σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό”. Όπως φαίνεται στο χάρτη, το όριο αυτού του περίεργου ΚΑΖ …εφάπτεται εξωτερικά της “Περιοχής Οργάνωσης Τουρισμού-Αναψυχής” Αγίου Ιωάννη και επίσης εφάπτεται εξωτερικά του οικισμού Δημοσίων Υπαλλήλων τις οποίες αφήνει συνολικά ανέπαφες.
Ο ΠΑΧΤΑΣ ΕΞΑΠΑΤΑ. ΞΑΝΑ.
Συνοψίζοντας τα όσα προαναφέρθηκαν:
Στις 5-9-2011, με απόφαση του κ. Σιώκου εγκρίνεται η “προσαρμογή του ΓΠΣ Παναγίας στην οποία ορίζεται “Περιοχή βιομηχανιών-βιοτεχνιών συναφών με τη μεταλλευτική δραστηριότητα στις Σκουριές”, σε έκταση 3.600 στρεμμάτων.
Με την ίδια απόφαση ανακαλύπτεται από τον κ. Σιώκο ένα “ΚΑΖ” επίσης 3.600 στρεμμάτων.
Οι κύριοι Σιώκος και Πάχτας θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι πρόκειται για σατανική συμπτωση. Όμως αν ο ΚΑΖ του κ. Σιώκου είναι η επαναφορά του καταργηθέντος ΚΑΖ του 1997, τότε πώς τα 6.250 στρέμματα μειώθηκαν στα 3.600; Και πώς άφησαν ανέπαφες τις δυο περιοχές οργανωμένης ρυμοτομίας-πολεοδόμησης, των Δημοσίων Υπαλλήλων και του ΠΟΤΑ Αγ. Ιωάννη που περιλαμβάνονταν στα 6.250 στρέμματα;
Απάντηση: Γιατί τόσα στρέμματα χρειάζονταν για να αναπληρωθούν τα 3.600 στρέμματα του δάσους των Σκουριών που θα καταστρέψει η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Όλη αυτή η κομπίνα με τον υποτιθέμενο ΚΑΖ είχε σκοπό να συμμαζέψει το θεσμικό χάλι της ΚΥΑ 201745/2011 Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων της “επένδυσης” των Μπόμπολα-Κούτρα.
Όλα τα ανωτέρω κταγγέλθηκαν από τον επικεφαλής της μείζονος Αντιπολίτευσης του Δήμου Αριστοτέλη κ. Βλαχόπουλο στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πέμπτης 8 Δεκεμβρίου. Η απάντηση του Δημάρχου Πάχτα ήταν μια (άλλη μια) κακοστημένη παράσταση εξαπάτησης και αμοραλισμού.
Ο κ. Πάχτας δεν δίστασε να καταγγείλει τους δυο πρώην Δημάρχους Παναγίας, Δημήτρη Δρούγκα (που είναι και κουμπάρος του) και Γιάννη Μητροφάνη ότι “από αμέλεια ή δόλο δεν χωροθέτησαν στο ΓΠΣ το ανώτερο επίπεδο χωροταξίας της ΠΜΕΕ και των συναφών βιομηχανιών-βιοτεχνιών”. Ότι “χωροθέτησαν σε νομοθετημένο από το 1997 ΚΑΖ απαγορευμένη περιοχή ρυμοτομικού-πολεοδομικού σχεδιασμού επέκτασης Β’ Κατοικίας του οικισμού Πυργαδικίων”. Ότι “έβαλαν σε κίνδυνο μεγάλων περιπετειών τους κατοίκους που θα επιχειρούσαν να κτίσουν και να κάνουν επιχειρήσεις με παράνομες άδειες σε έναν παράνομο οικισμό”. Και ότι αυτός και Θύμιος Σιώκος “τους έσωσαν” αποκαλύπτοντας και διορθώνοντας την παρανομία του ΓΠΣ! Γιατί άραγε οι δυο ήρωες δεν έσωσαν και όσους πρόκειται να χτίσουν στον οικισμό των Δημοσίων Υπαλλήλων και τον ΠΟΤΑ Αγ. Ιωάννη που περιλαμβάνονται στο ΚΑΖ του 1997; Γιατί τους άφησαν απ’έξω;
Όταν, μετά τη θεατρική του αγόρευση, ο κ. Βλαχόπουλος του παρουσίασε την απόφαση του 2001 του Γ.Γ. της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας που καταργεί το συγκεκριμένο ΚΑΖ, ο κ. Πάχτας επιχείρησε να την βγάλει άκυρη επειδή ως απόφαση Γενικού Γραμματέα είναι κατώτερη του Νόμου. Αποσιωπώντας φυσικά ότι η απόφαση εκδόθηκε με εξουσιοδότηση του Νόμου 2637/98.
Και όταν ο κ. Βλαχόπουλος του δήλωσε ότι η παράταξη του έχει εμπρόθεσμα προσφύγει στο ΣτΕ για την ακύρωση της απόφασης του κ. Σιώκου, δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι “έχει συνεννοηθεί με τον κ. Σιώκο” για να βρουν τρόπο να ξαναφέρουν στο μέλλον σε ισχύ την ΑΚΥΡΗ σήμερα επέκταση των Πυργαδικίων που για χάρη των σχεδίων των Μπόμπολα-Κούτρα οι ίδιοι ακύρωσαν!
ΕΝΟΣ ΚΑΚΟΥ ΜΥΡΙΑ ΕΠΟΝΤΑΙ
Ο “Κάμπος” είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ περιοχή προς την οποία μπορεί να αναπτυχθεί ο οικισμός Πυργαδικίων, τόσο οικιστικά όσο και οικονομικά. Η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί μετά την υπαγωγή της περιοχής στις ιδιαίτερα αυστηρές επιταγές του Ν. 3937/2011 και τη δημοσίευση του ΦΕΚ 227 Α/5-9-2011 είναι η εξής:
Ακυρώνεται η επέκταση Β’ Κατοικίας του οικισμού Πυργαδικίων σε έκταση 793 στρεμμάτων.
Ακυρώνονται όλες οι άδειες ίδρυσης/λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στην περιοχή του Κάμπου και όλες οι εγκαταστάσεις εξηπηρέτησης λουομένων στην ακτή του.
Για όσες κατοικίες έχουν κτισθεί με νόμιμες άδειες, επιτρέπονται μόνον οι απολύτως απαραίτητες εργασίες για λόγους υγιεινής και ασφάλειας.
Απαγορεύεται η αλιεία, η συλλογή άγριας χλωρίδας (μάζεμα χόρτων κλπ) η χρήση φυτοφαρμάκων, η καταστροφή ζώνης με φυσική βλάστηση με κάθε τρόπο, η καταστροφή φυτοφρακτών. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης γης στο ΚΑΖ δεν μπορεί ούτε καν να καθαρίσει τη γη του από τις βατσινιές.
Απαγορεύεται η ρύπανση των υδατικών συστημάτων, η διάθεση, απόρριψη αποβλήτων (Ν.3937/2011 αρ. 5 παρ. 4.3 εδάφιο β΄).
Αλλά είναι γνωστό ότι μέχρι σήμερα όλα τα βοθρολύματα της περιοχής καταλήγουν τελικά στο ρέμα του Κάμπου… Ο βιολογικός καθαρισμός, ο οποίος έχει περάσει όλα τα στάδια αδειοδότησης και έχει ήδη εγκεκριμένη χρηματοδότηση, είναι χωροθετημένος στο κέντρο του ΚΑΖ! Και στη χωροθέτηση-αδειοδότηση-χρηματοδότηση δεν έχει ληφθεί υπ’όψη ότι είναι μέσα σε ΚΑΖ. Τι γίνεται τώρα;
Τελικά το μόνο που μπορεί πλέον να κάνει κανείς στην περιοχή του ΚΑΖ-Κάμπου είναι να πάρει κυάλια και να παρατηρεί τα πουλιά και τους λαγούς.
Ο Δήμαρχος Αριστοτέλη, με υπεξαίρεση των αρμοδιοτήτων του Δημοτικού Συμβουλίου, γνωμοδότησε θετικά τόσο για την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του δάσους των Σκουριών, όσο και για την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της επέκτασης των Πυργαδικίων. Το επιβεβαίωσε ο ίδιος στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 6ης Δεκεμβρίου, λέγοντας ότι “έτσι αποκαταστήσαμε τη νομιμότητα που από αμέλεια ή δόλο κατήργησε ο προηγούμενος Δήμαρχος”.
Στο ισοζύγιο δόμησης της έκτασης του ΓΠΣ Παναγίας προστέθηκε η δόμηση της μεταλλευτικής/μεταλλουργικής βιομηχανίας “Σκουριών” και αφαιρέθηκε η δόμηση της επέκτασης Β’Κατοικίας στον “Κάμπο” Πυργαδικίων. Νέα “προσαρμογή” του ΓΠΣ από τον Σιώκο η οποία θα αποδίδει τον Κάμπο πίσω στην οικιστική χρήση θα είναι, θεσμικά και για λόγους σοβαρότητας του Γ.Γ. της Διευρυμένης Διοίκησης, έωλη.
Η μόνη δυνατότητα που απομένει για την ανατροπή αυτού του εκτρώματος είναι η ακύρωση της Απόφασης από το Συμβούλιο Επικρατείας, για την οποία Η ΜΟΝΗ εμπρόθεσμη αίτηση είναι της Μείζονος Αντιπολίτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου