Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Το τέλος ενός Άχρηστου πολιτικού!




Ένας άχρηστος πολιτικός που βάσει ομερτά δρα και κινείται! Ένας άθλιος λαϊκιστής. 

-Η μαμά Μαργαρίτα κινεί τα νήματα.


- Το αμερικανάκι που διέλυσε την χώρα μέσα σε δύο χρόνια με την ψευτιά και την υποκρισία του.


Ομολογουμένως είναι ο πιο άχρηστος πολιτικός που υπήρξε ποτέ στο πολιτικό προσκήνιο όχι μόνο από την εποχή της μεταπολίτευσης αλλά ίσως του τελευταίου αιώνα. Η κουταμάρα μαζί με την άγνοια κινδύνου που τον διακατέχει τον καθιστά τον πιο επικίνδυνο άνθρωπο αυτή τη στιγμή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και της Ευρώπης. Μία δήλωση του έκανε τα χρηματιστήρια την Δευτέρα να αγγίξουν τον πάτο και τα ιταλικά spreads να φτάσουν στα ουράνια, μόνοι κερδισμένοι βγαίνουν κάτι φίλοι του, όπως ο κερδοσκόπος Σώρος που παίζουν στα χρηματιστήρια την τύχη της Ελλάδας.


Ο Γ. Παπανδρέου ο οποίος είχε δηλώσει ευθαρσώς ότι αισθάνεται πως δεν ανήκει σε κάποιο έθνος, μας μιλάει για «αίσθημα εθνικής ευθύνης» για «πατριωτισμό» για «εθνική θέση» , με ποια ακριβώς ιδιότητα; Με αυτή του 'άπατριδα' πολιτικού; Πως γίνεται να χρησιμοποιεί τόσο ''βαθιές'' έννοιες, από την στιγμή που αρνείται την πρωταρχική τους βάση; ...Το έθνος δηλαδή.
Η απάντηση είναι πολύ απλή και περιεκτική.
Είναι ψεύτης και υποκριτής. Είναι ο πολιτικός που ο μόνος του τρόπος για να εκλεγεί πρωθυπουργός ήταν ένα μεγάλο ψέμα και οι συνθήκες ομερτά με τις οποίες λάξευσε την καταστροφή της χώρα μας. Έτσι λοιπόν διακρίνονται δύο ζωτικά σημεία που έπαιξε την τύχη  του ελληνικού λαού.

Σημείο πρώτο.

Όλοι θυμόμαστε την περιβόητη φράση 'λεφτά υπάρχουν', την φράση που έκανε ένα μέρος του λαού να ξανά ονειρευτεί. Να ξανά ονειρευτεί όλα αυτά που είχε χάσει με την κυβέρνηση Καραμανλή, που να ήξερε φυσικά ότι ο Καραμανλής μπροστά στον Παπανδρέου δεν ήταν τίποτα. Έδωσε τον λόγο του για ισονομία στην φορολόγηση, τότε ήξερε που είναι τα λεφτά , τα είχαν οι μεγαλοεφοπλιστές, οι τράπεζες και γενικά το κεφάλαιο.
Τα λεφτά τότε κατά τον Παπανδρέου όταν αφορούσε τις τράπεζες υπήρχαν και μάλιστα δισεκατομμύρια, διαβεβαίωνε πως θα βρεθούν και για τον απλό πολίτη. Μέσα σε δύο χρόνια φαίνεται πως η άποψη του αυτή άλλαξε άρδην και τελικά τα λεφτά τα είχε ο μικρομεσαίος Έλληνας και οι μεγαλοκαρχαρίες που απολαμβάνουν μία σωρεία από προνόμια και απαλλακτικά από την φορολογία δεν έχουν χρήματα. Το ψέμα που χρησιμοποίησε ο ίδιος για να ανέβει στην καρέκλα της εξουσίας που τόσο πολύ λαχταρούσε και δεν λέει να την αφήσει ακόμη και σήμερα, έγινε πραγματικότητα του ΠΑΣΟΚ και όλης της ελληνικής κοινωνίας.

Μίας πραγματικότητας που υποχρεώνει κάθε τρίμηνο να έρχεται η Τρόικα και να λογοδοτούμε για τα οικονομικά μας και να επιβάλλονται νέα μέτρα κάθε τρεις και λίγο που ως στόχο έχουν τις ίδιες και τις ίδιες κοινωνικές ομάδες. Την αδικία που κάποτε ξόρκιζε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, την έκανε νόμο του κράτους. Έναν νόμο που φροντίζει να τηρεί κατά γράμμα ειδικά όταν ακολουθείτε με εντολή από ξένα κέντρα.

Όταν τα έλεγε αυτά είχε πλήρη επίγνωση - όσοι μπορούσε να έχει γιατί το iq του είναι αρκετά χαμηλό θα αναφερθώ και σε αυτό πιο μετά- εφόσον λοιπόν είχε πλήρη επίγνωση έλεγε και συνειδητά ψέματα. Ψέματα τα οποία δεν ήταν τα μόνο που είπε.Στην κυβέρνηση Παπανδρέου δύο πράγματα μας έχουν φλομώσει, τα ψέματά του και τα δακρυγόνα του Παπουτσή. 

Τον Οκτώβριο του 2009 που εκλέχθηκε με 42% πρωθυπουργός της χώρας με το 'λεφτά υπάρχουν' αργότερα
μάθαμε από τον πάλαι ποτέ φίλο του Στρος Κάν, ότι μόλις τον Νοέμβριο ζήτησε την βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου. Δεν είχαν περάσει καν οι 100 μέρες που έλεγε για την σωτηρία της χώρας και φρόντιζε να φέρει τους μόνιμους επισκέπτες.

Σημείο δεύτερο.

Ο Καραμανλής δεν είχε προλάβει να διατελέσει την θητεία του, αλλά μεσολάβησε το ζήτημα της νέας εκλογής ή επανεκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Κάρολος Παπούλιας ήταν ένα θεμιτό πρόσωπο και για τα δύο κόμματα. Αυτό για τον Παπανδρέου αποτέλεσε το τέλειο εφαλτήριο για να ζητήσει εκλογές και στο τέλος να τις κερδίσει εκβιάζοντας με μέσα κυριολεκτικά ομερτά πως αν δεν γίνουν εκλογές δεν θα ψηφίσουν τον Κάρολο Παπούλια. Ο Παπούλιας ο οποίος φυσικά δεν είναι κάποιος Άγιος και για 27 χρόνια εκλεγόταν συνέχεια με το ΠΑΣΟΚ.  Αυτό σε συνδυασμό με τον Καραμανλή που ήθελε να παρατήσει τα ηνία γιατί έβλεπε που πήγαινε η κατάσταση και δεν τον έπαιρνε άλλο.


Αυτά τα δύο σημεία αποτελούν τους κύριους λόγους που έφεραν τον Γιωργάκη στο τιμόνι του καραβιού που λέγεται Ελλάδα. Το τιμόνι αυτό που τα τελευταία δύο χρόνια  κάθεται ο Γιωργάκης γυρνάει αβυσσαλέα πότε προς τα «αριστερά» και πότε προς τα «δεξιά», κοπανώντας το καράβι πότε στα βράχια και πότε στα άγρια κύματα της Ευρώπης. 

Ρήσεις και αντιρρήσεις, που έφεραν την Ελλάδα, με την εύνοια πάντα του προέδρου της Δημοκρατίας εδώ...

Ένας μισθωτός του ελληνικού λαού ο οποίος εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα και μόνον αυτά. Θα έπρεπε να το είχαμε καταλάβει από την αρχή που 'εκδίωξε' καθετί ελληνικό ακόμη και στην ονοματοθεσία των Υπουργείων.

Με συνθήκες ομερτά και αυτή την εβδομάδα έθεσε το ζήτημα του Δημοψηφίσματος, το οποίο τελικά δεν θα γίνει γιατί ουσιαστικά δεν το ήθελε και εκείνος ή το ήθελε αλλά το έβαλαν 'χέρι' τα αφεντικά του χθες στις Κάννες οι G20. Ίσως πάλι να αποτελεί έναν ακόμη εκβιαστικό όρο του ΓΑΠ, για να συνεναίσει ο Σαμαράς και να συνεχίσει να ηγεμονεύει ο Φεουδάρχης Παπανδρέου...

Μπορεί και να μην φταίει όμως ο Γιωργάκης, αλλά τα «γονίδια» που κουβαλάει. Τέτοια γονίδια που παππούς, πατέρας και γιός έχουν, μην ξεχνάμε βέβαια και την "μαμά" Μαργαρίτα Τσάντ.
Ευχαριστώ πολύ την Εκάτηρα που μου έδωσε την φωτογραφία.
Κάντε «κλίκ» στην εικόνα για την δείτε σε πλήρες μέγεθος.
Μία Μαργαρίτα, η οποία δεν έχασε την ευκαιρία να κάνει δημόσιες σχέσεις ακόμη και στην κηδεία του Γ. Παπανδρέου το 1968.

Είχε ανέβει πάνω στο φέρετρο -κυριολεκτικά- και έκανε δημόσιες σχέσεις. Από αυτό και μόνο μπορεί κάποιος να καταλάβει τη δίψα αυτής της οικογένειας για να είναι στο τιμόνι της εξουσίας.

Από αυτό το σύνδρομο της ηγεμονίας που έπασχε όλη η οικογένεια Παπανδρέου, πάσχει και ο πρωθυπουργός (;), ο Γιωργάκης. Φαίνεται πως πάσχει και αυτός από το σύνδρομο της ηγεμονίας, διότι αν είχε μία στοιχειώδη αξιοπρέπεια θα είχε παραιτηθεί και δεν θα προσπαθούσε με τόσο ευτελείς όρους να μείνει για λίγο ακόμα στην εξουσία. Είναι αυτό που λέμε για την άγνοια κινδύνου. Μία άγνοια κινδύνου που πλέον δεν βλάπτει μόνον αυτόν αλλά και ένα ολόκληρο έθνος μία ολόκληρη Ευρώπη. Δεν έχει καταλάβει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει τον αναβρασμό της κοινωνίας η οποία έχει αρχίσει να κοχλάζει από την οργή. Πιστεύει πως ακόμη μπορεί να γίνει ο εθνικός σωτήρας. Εθνικός με την πρώτη κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που είναι το Πασόκ, όπως δήλωσε σήμερα.
«Εθνικός» και «εθνικής» που ο ίδιος όμως απαρνιέται πεισματικά και ακόμη πάνω στις λέξεις κάνει παιχνίδια τα οποία όμως τώρα δεν μπορεί να τα κερδίσει γιατί δεν τον πιστεύει κανένας.

Ο μισθωτός αυτός του ελληνικού λαού, λέει ψέματα γιατί φάνηκαν οι στόχοι στους οποίους αποσκοπεί για την Ελλάδα. Ποιοι είναι αυτοί;
Μα φυσικά η Παγκόσμια διακυβέρνηση, η Νέα Τάξη των Πραγμάτων. Πριν 2 χρόνια όλα αυτά θεωρούνταν προϊόντα φαντασίας των συνωμοσιολόγων, σήμερα επιβεβαιώνονται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.
Ο Παπανδρέου είναι γνωστό ότι ανήκει στην λέσχη Μπίντελμπέργκ μαζί με την Διαμαντοπούλου και κάποιους άλλους η οποία λόγω των μυστικοπαθειών την συνοδεύει ένα ολόκληρο urban legend μπορεί να έχουν δίκιο, τι κάνει όλη η οικονομική και πολιτική ελίτ στα 'κλέφτικα'; Ποιοι είναι οι λόγοι που κάθε χρόνο συνεδριάζουν και τι συζητάνε; ...Για τις φρουτόκρεμες που τρώει το μωρό του Σαρκοζί; Σε τέτοιο επίπεδο γίνονται οι συζητήσεις;
Εξάλλου δεν χρειαζόμαστε επιβεβαίωση για το τι λένε στην λέσχη αυτή, είτε με αυτή είτε χωρίς αυτή ήταν αίτημα του Παπανδρέου η Νέα Τάξη Πραγμάτων μέσω μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης.
we need global government global financial government and we need it fast
Ήταν τα λόγια του το 2008, από τότε είχε στο νου του φαίνεται τα μεγαλόπνοα σχέδια που είχε για την Ελλάδα, και πως τα υπέκρυπτε τόσο καλά με πολιτικές φανφάρες και κορόνες 'λεφτά υπάρχουν'.

Για να κλείσω, αναφέρθηκα για το χαμηλό iq που έχει, δεν μπορώ να το αφήσω ανοιχτό θα απαντήσω με μία ερώτηση:
Τι iq έχει ένας άνθρωπος ο οποίος αναφέρει για τον συνεργάτη που έπαθε Έμφραγμα και χασκογελάει ή που ψεύδεται ασυστόλως νομίζοντας πως δεν θα αποκαλυφθούν;

Φαίνεται επιτέλους πως μπαίνει ένα τέλος στην τραγωδία αυτή, ελπίζουμε αυτό το τέλος να είναι οριστικό για όλη την οικογένεια Παπανδρέου και για όλες τις οικογενειακές φατρίες που από την δεκαετία του -50 ηγεμονεύουν και έχουν εκφυλίσει την δημοκρατία και τα ελληνικά στοιχεία της χώρα μας.

 Συγγραφή από τη Διελκυστίνδα,

Δεν υπάρχουν σχόλια: